Borys Pasternak (1890 - 1960). Rosyjski poeta, prozaik, tłumacz. Nigdy nie odebrał Nagrody Nobla, którą otrzymał w 1958 r. za powieść "Doktor Żywago". Urodzony w inteligenckiej rodzinie z artystycznymi tradycjami: jego ojciec był malarzem, a matka pianistką. Został starannie wykształcony. Studiował kompozycję muzyki i filozofię w Moskwie i Berlinie. Autor refleksyjnej, nastrojowej poezji, początkowo związany z futurystami.W "Doktorze Żywago" pokazane jest życie pod komunistycznym reżimem Rosji czasu rewolucji i wojny domowej. Tytułowy Doktor to rosyjski inteligent: lekarz i poeta, który próbuje odnaleźć się w dyktaturze proletariatu. Sytuacja polityczna komplikuje jego życie osobiste.Książkę odczytywano jako krytykę systemu sowieckiego. Władze uznały ją za antyradziecką i uniemożliwiły Pasternakowi przyjęcie Nagrody Nobla. Zakazano druku jego utworów, a on sam zyskał sławę dysydenta. Powieść ukazała się w kraju pisarza wiele lat po jego śmierci - pod koniec lat 80. Amerykański film nakręcony na jego podstawie nagrodzono w 1966 r. kilkoma Oscarami.

Michaił Bułhakow zaczął pisać "Mistrza i Małgorzatę" w 1928 roku, ukończył w roku 1940, na kilkanaście dni przed śmiercią. Książka ukazała się w druku po 40 latach i rzecz niespotykana - natychmiast stała się światowym bestsellerem! Do dzisiaj i śmiech, i łzy towarzyszą lekturze "Mistrza i Małgorzaty". Bułhakow opisał świat sobie współczesny szyderczo i bez litości, nie pozostawiając czytelnikom szczególnej nadziei; na pociechę zostawił obietnicę, że "rękopisy nie płoną", ze człowiek jest, a może raczej bywa - dobry. Nawet szatan w "Mistrzu i Małgorzacie" okazuje się w końcu przyzwoitym facetem. W Polsce powieść Bułhakowa niezmiennie cieszy się ogromnym powodzeniem. W rankingu czytelników i ekspertów "Rzeczypospolitej" w 1999 roku została uznana za największą powieść XX wieku.